نمی دونم احتمالا یه شب دماغم کیپ بوده با دهن باز خوابیدم یه جنی چیزی اومده از همون منفذ شاشیده تو مخم. یعنی حافظه حداکثر یه روز. تو رو من کی کردم؟ سیامکم که مرده. باز اگه اون بود ازش می پرسیدم. هر چی فکر میکنم چی شد به اینجا رسیدم یادم نمیاد. من چه جوری این جوری شدم. فال حافظم گرفتیم امروز در یه صحنه عارفانه ای خواجه گفت تازه اولشه عزیزم.
رفتم هم قفل کشوی میزم رو عوض کردم. هرچی توش بود رو خالی کردم و درشو قفل کردم و کلیدشم سر به نیست کردم.
حالا همه آلات فسادم رو میتونم با خیال راحت بزارم تو کمد کنار وسایلم. مادر دلسوزم یه مدت به قفل کشوم مشغوله. (یعنی دارم رعایت میکنم)
عجب کلکیم من!
دیگه؟
آها یه چیز علمی هم بگم.
مفهوم زمان و آگاهی از اون چیزایی یه که مغز می سازه و عملا ماهیت مستقلی نداره.
یعنی چی؟
خب یه بابایی یه آزمایش ترتیب داده که توش یه بخشی از مغز رو که فعالیت نورونیش به معنای رویت مثلا یه لکه نوره رو با یه الکترود تحریک کرده. بعد که این کار رو کرده و طرف اعلام کرده که یه لکه نور دیدم از طرف خواسته که زمان رویت این نور رو اعلام کنه. طرف هم با توجه به پیش فرضایی که مغز داره و فعالیت نورونی در اون نقطه خاص رو در یه لحظه رو به وجود لکه نوری در قبل نسبت میده زمان زودتری از لحظه تحریک رو اعلام کرده. (حالا جزییاتش و اینکه چه جوری این زمان که در حد دهم ثانیه بوده رو آشکار کردن بمونه)
یه آزمایشم تو همین ایران انجام دادن که همین مساله رو یه جور دیگه بررسی کردن. یه میله دادن دست یکی و گفتن هر وقت دلت خواست این دسته خر رو تکون بده و البته زمانی که خواستی این کار رو بکنی هم اعلام کن. بعد دیدن سیگنالی که تو مغزش به معنای حرکت دادن میله است یه کم زود تر تو مغزش به وجود میاد که این معناش اینه که اون تو لحظه ای که میخواسته میله رو تکون بده هنوز این تصمیم به خودآگاهیش نرسیده.
بعدش هم یکی یه ایده داده بود که برای من خیلی جالب بود.
فرض کنید این دو تا آزمایش رو ترکیب کنیم. یه میله بدیم دست یکی که هر وقت تکونش میده همون جایی که به معنی یه لکه نور بود تو مغزش تحریک شه. این طوری این دو تا تاخیری که در گزارش زمان می بینیم با هم جمع میشه و چیزی که طرف می بینه اینه : هر بار که اراده میکنه که میله رو تکون بده تا لکه نور رو ببینه می بینه یه کم قبلش لکه نور رو دیده!
یعنی علیت و فلسفه و زمان به گا رفت!
یعنی من کف کردم!
نمی دونم این آزمایش رو انجام دادن یا نه. نتیجه رو فهمیدم میام میگم.
رفتم هم قفل کشوی میزم رو عوض کردم. هرچی توش بود رو خالی کردم و درشو قفل کردم و کلیدشم سر به نیست کردم.
حالا همه آلات فسادم رو میتونم با خیال راحت بزارم تو کمد کنار وسایلم. مادر دلسوزم یه مدت به قفل کشوم مشغوله. (یعنی دارم رعایت میکنم)
عجب کلکیم من!
دیگه؟
آها یه چیز علمی هم بگم.
مفهوم زمان و آگاهی از اون چیزایی یه که مغز می سازه و عملا ماهیت مستقلی نداره.
یعنی چی؟
خب یه بابایی یه آزمایش ترتیب داده که توش یه بخشی از مغز رو که فعالیت نورونیش به معنای رویت مثلا یه لکه نوره رو با یه الکترود تحریک کرده. بعد که این کار رو کرده و طرف اعلام کرده که یه لکه نور دیدم از طرف خواسته که زمان رویت این نور رو اعلام کنه. طرف هم با توجه به پیش فرضایی که مغز داره و فعالیت نورونی در اون نقطه خاص رو در یه لحظه رو به وجود لکه نوری در قبل نسبت میده زمان زودتری از لحظه تحریک رو اعلام کرده. (حالا جزییاتش و اینکه چه جوری این زمان که در حد دهم ثانیه بوده رو آشکار کردن بمونه)
یه آزمایشم تو همین ایران انجام دادن که همین مساله رو یه جور دیگه بررسی کردن. یه میله دادن دست یکی و گفتن هر وقت دلت خواست این دسته خر رو تکون بده و البته زمانی که خواستی این کار رو بکنی هم اعلام کن. بعد دیدن سیگنالی که تو مغزش به معنای حرکت دادن میله است یه کم زود تر تو مغزش به وجود میاد که این معناش اینه که اون تو لحظه ای که میخواسته میله رو تکون بده هنوز این تصمیم به خودآگاهیش نرسیده.
بعدش هم یکی یه ایده داده بود که برای من خیلی جالب بود.
فرض کنید این دو تا آزمایش رو ترکیب کنیم. یه میله بدیم دست یکی که هر وقت تکونش میده همون جایی که به معنی یه لکه نور بود تو مغزش تحریک شه. این طوری این دو تا تاخیری که در گزارش زمان می بینیم با هم جمع میشه و چیزی که طرف می بینه اینه : هر بار که اراده میکنه که میله رو تکون بده تا لکه نور رو ببینه می بینه یه کم قبلش لکه نور رو دیده!
یعنی علیت و فلسفه و زمان به گا رفت!
یعنی من کف کردم!
نمی دونم این آزمایش رو انجام دادن یا نه. نتیجه رو فهمیدم میام میگم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر