سوپر دو + غوطه وری

من فکر می کردم تا یه مدت این جا چیزی ننویسم. کلا این وبلاگ رو می دیدم حالم متغیر می شد خصوصا که مطالب شنیعی هم جدیدا در اون منتشر کرده بودم.
تا اینکه چند روز پیش به طور اتفاقی چند تا آلبوم از isis به دستم رسید و باعث شد من برای اینکه یه جایی داشته باشم از اینا تعریف کنم و عقده ای نشم باز بیام اینجا.

آقا این سه و نصفه ای آلبومی که من از این گروه دارم به معنای واقعی کلمه با شکوه می‌باشند.
(ایول. باشکوه! آقا میگن میخوان رهبر رو عوض کنن. کی اطلاعاتی در این باره داره؟ لطفا اطلاعاتش رو با سیامک در میون بگذاره.)

من از قبل با چند تا آهنگی که از اینا دانلود کرده بودم می شناختمشون و می‌دونستم کارشون درسته ولی وقتی نشستم همه oceanic رو از اول تا آخر گوش دادم یا celestial یا panopticon رو واقعا کف کردم. خیلی وقت بود که با گروهی تو سبک متال این قدر حال نکرده بودم.

حالا چرا این قدر از اینا تعریف می کنم؟ توضیح بدم؟ باشه شما جون بخواین. اینا موسیقی شون یه حالت پیچیده چند وجهی داره و همین به نظر من باعث میشه اینا با بیشتر متالها که خیلی از نظر فکری ساده هستن فرق کنن. کلا برای من مهمه که موسیقی چند وجهی باشه. یعنی مخلوطی از احساسات و ایده های مختلف رو داشته باشه. هر دفعه که گوش بدی یه جوری بهت حال بده. پلان فکری آلبوم یه چیز ساده یه خطی (=غم مفرط، من کونیم بیاین منو بکنین. من خون خوارم ازم بترسین. من عاقل شدم. من حالم خوبه. من حالم بده. من میخوام بکنمت. من شادم از بس دادم) نباشه. یعنی یه جوری باشه من خودم بتونم بشینم به انتخاب خودم با گروه حال کنم.
(حالا یکی در میاد میگه تو باید روح آزادی داشته باشی. واسه هنر قید نذاری که من در جواب با مهربانی میگم عزیزم من قانون نذاشتم هرچی خوشم اومده این طوری بوده. البته وقتی طرف روش رو می کنه اون ور یه بیلاخ بهش نشون می دم.)

یکی هم isis گوش داده بود گفته بود "این همش جیغ میزنه من حال نمی کنم. دیگه گذشت اون دوران." ما هم هیچی نگفتیم. یعنی چیزی نبود اصلا. ولی الان یادش افتادم یهو ذهنم گیر داد بهش.
آخه عزیز دل برادر
جیغ داریم تا جیغ
...
بی خیال
می خواستم یه عالم کس شعر بنویسم که چرا من برعکس بعضی گروه ها از خشونت اینا خوشم میاد یا چرا ما الان در وضعیت مسرت بخشی قرار داریم که نوعی خشونت درونی رو می طلبه
ولی چیزی نمیگم
آدم باید خودش عاقل باشه.

اگه خواستین متال گوش بدین و بالای بیست و دو سه بودین و با متال های مرسوم کارتون راه نمی افتاد isis گوش بدین.

ازشون هم آهنگ upload نمی کنم. اگه خواستید کل آلبوم ها رو می گیرید به حالت غوطه ور (this is the fun side) می شینید از اول تا اخرش رو گوش میدید. چند بار این کار رو تکرار می کنید. کم کم یه چیزایی دستتون میاد.


از این عکس پایینی هم استقبال زیادی شده بود بنابراین من قسمت دوم این عکس رو هم به علاقه مندان صنایع ظریفه (fine art) تقدیم میکنم :