۱۲ مرداد ۱۳۸۴

من عاشق پیش بینی ناپذیری ذهن شوپن هستم

برای توضیح شاید بد نباشد اشاره کنم این پیش بینی ناپذیری در موسیقی شوپن گاهی لحظاتی را پیش می آورد که او را جاه طلبانه از این دنیا به جهان ماورا پرتاب می کند. اما این جاه طلبی را به سرعت نیرویی نامرئی سرکوب میکند و شوپن را سرخورده و نا امید به جهان عادی بر میگرداند. انگار شوپن با همه پیش بینی ناپذیری اش نمی تواند از سرنوشت محتومی که او را محاصره کرده بگریزد.

دقیقا چی میخوام بگم؟

نمی دونم. یادم رفت. به هر حال شوپن گوش بدید.

هیچ نظری موجود نیست: