۸ اردیبهشت ۱۳۹۱

Stop CISPA

من آمدم فقط یک چیزی را سریع بگویم و برم.
اگر اخبار را کمی دنبال کنید حتما شنیده اید که کنگره آمریکا لایحه CISPA را دیروز طی یک رای گیری سریع و برق آسا تصویب کرده است.
برای انهایی که نمی دانند: این لایحه هدفش جلوگیری از جنایات و حملات سایبری آنلاین است و به همین منظور به کمپانی های مختلف اجازه می دهد اطلاعاتی را که از شما دارند بدون دستور دادگاه  و بدون اطلاع شما در اختیار حکومت آمریکا قرار دهند و اگر شما از این که اطلاعات شخصیتان لای دست و پای دولت فدرال است خوشتان نیامد نتوانید این کمپانی ها یا حکومت آمریکا را به دادگاه ببرید. چیزی که این لایحه را افتضاح می کند این است که برای آنکه این اطلاعات بدون دستور دادگاه در اختیار دولت قرار گیرد تنها وجود یک تهدید یا جنایت «سایبری» یا قصد برای «حفاظت» از افراد یا کودکان کافی است. هیچ کس هم نمی داند تهدید سایبری و حفاظت از افراد یعنی چه. مثلا این که من موسیقی غیر قانونی دانلود کردم جنایت سایبری است؟ آیا حکومت آمریکا باید از دارنده حق کپی رایت حفاظت کند؟ این که من منتقد فعالیت سیاسی قانونی آنلاین می کنم آیا به معنی این است که من یک تهدید سایبری بالقوه هستم و برای همین همه اطلاعات من باید در جیب دولت آمریکا باشد؟ آن قدر زبان این لایحه گنگ است که عملا این امکان را به دولت آمریکا می دهد که هر وقت دلش خواست به داده های شما دسترسی پیدا کند*. از سوی دیگر هم طبق این لایحه به محض آنکه دولت آمریکا به داده های شخصی شما دسترسی پیدا کرد، می تواند برای پاسداری از امنیت ملی (بخوانید هرچه عشقش کشید) از آنها استفاده کند (این و این را ببینید).
 
هر چند برای آنکه این لایحه قانون شود باید به تصویب مجلس سنا برسد و رییس جمهور آمریکا آن را امضا کند**، اما همین که چنین قانونی که به شدت ضد آزادی های فردی و حریم خصوصی افراد و ناقض قانون اساسی آمریکا است در کنگره آمریکا مطرح و تصویب می شود وحشتناک است و باعث می شود من افسردگی ام در مورد به فنا بودن این دنیا عود کند. از آن طرف هم کمپانی های گردن کلفت مثل گوگل و فیس بوک که در قضیه SOPA شدت با این لایحه مخالف بودند (حالا این که SOPA دقیقا چه بود بماند اما همین قدر بگویم که آن هم یک لایحه افتضاح دیگر بود که به بهانه حفاظت از حقوق مولف اختیاراتی کاملا مغایر با حقوق فردی اشخاص به کورپوریشن ها می داد و یکی دو ماه پیش تا دم تصویب هم رفت اما با اقدام هماهنگ ملت روی اینترنت و کمپانی هایی مثل گوگل و فیس بوک کله پا شد)، این دفعه این دو کمپانی معظم اصلا بدشان نمی آید که CISPA تصویب شود. این قانون به این دو کمپانی اصولا مدل بیزنسشان مبتنی بر جمع آوری اطلاعات شخصی کاربرانشان است این اجازه را می دهد که حالا این اطلاعات با گستردگی بیشتری در اختیار این و آن قرار دهند و مسوولیت قانونی کمتری هم در قبالش داشته باشند. به عبارت دیگر مخالفت این دو کمپانی با لایحه SOPA خاطر آزادی دوستی این دو کمپانی نبوده است و تنها دلیلش ضرر SOPA برای بزینس این دو شرکت بوده است (یک دلیل دیگر که کورپوریشن ها نباید شخص باشند). بنابر این دوستان این دفعه هوا واقعا پس است. بعید است این بار یک خاموشی اینترنتی اتفاق بیافتد و ما مردم عادی تنها هستیم. برای همین اگر دلتان می خواهد چیزی از آزادی های فردی شما در دنیای آنلاین باقی بماند دست به کار شوید و هر چه قدر می توانید برای توقف این لایحه تلاش کنید. شمای فارسی زبان اگر آمریکایی ای دور و برتان هست و در مورد این قانون نمی داند او و البته دوستان فارسی زبانتان را روشن کنید. اگر هم شهروند آمریکا هستید حتما و حتما با نماینده ایالت خود در مجلس سنا تماس بگیرید و مودبانه او را تهدید کنید اگر به این لایحه رای مثبت دهد، در انتخابات بعدی رقیبش رای و حمایت مالی شما را دارد.

واقعا حکومت آمریکا با این قانون به حکومت ایران در تجاوز به آزادی های فردی یک سور زده است.

پی نوشت:
* یکی از اساتید ممکن است بگوید ولی همین الان هم دولت آمریکا اطلاعات شخصی تهدیدات بالقوه را جمع آوری می کند. این درست، اما رسما قانونی شدن چنین کاری اولا این جمع آوری را بسیار آسان و گسترده تر خواهد کرد و ثانیا قدم اول (یا شاید چندم اگر مثل من بدبین هستید) در مسیر وحشتناکی است که اصلا به مذاق من و شمای آدم عادی خوش نخواهد آمد.
 
** اوباما تهدید کرده است که طبق اختیارات ریاست جمهوری این قانون را وتو خواهد کرد. اما من چندان به این وعده او خوشبین نیستم. سر قضیه قانون NDAA او گفته بود این قانون را وتو می کند. NDAA یک قانون بسیار بد دیگر است که به ریاست جمهوری آمریکا این اجازه را می دهد علاوه بر خارجی ها که اصولا حساب نیستند، شهروندان آمریکا را برای مدت نامعلوم و بدون تفهیم اتهام و یا برگزاری دادگاه در صورت لزوم در حبس نگه دارد. اوباما در نهایت آن قانون را امضا کرد. به نظر من اگر ملت به امید اوباما دست روی دست بگذارند و کاری نکنند ممکن است بد کلاهی سرشان برود.

***